Πρώτο θέμα στον διεθνή τύπο η ψήφος εμπιστοσύνης

Εκτενή δημοσιεύματα στη χθεσινή ψηφοφορία στην ελληνική Βουλή για ανανέωση της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση αφιέρωσαν τα ξένα μέσα ενημέρωσης. Τα 155 «ναι» που πήρε η κυβέρνηση την ώρα που χιλιάδες αγανακτισμένοι πολίτες βρίσκονταν έξω από το κτίριο της Βουλής έγιναν πρώτο θέμα και μάλιστα πολύ δημοφιλές σε αρκετές ιστοσελίδες μεγάλων εφημερίδων και ειδησεογραφικών πρακτορείων στον κόσμο.

Το BBC στην πρώτη του σελίδα γράφει ότι "Η ελληνική κυβέρνηση πήρε αυτό που χρειαζόταν αλλά οι Έλληνες δεν είναι και τόσο χαρούμενοι".

Το CNN ανέρτησε την είδηση με τίτλο: «Ο Έλληνας ηγέτης πήρε τη ψήφο εμπιστοσύνης παρά τις διαμαρτυρίες ενάντια στη λιτότητα».

Πρώτο θέμα και στο Bloomberg που γράφει ότι : "Ο Έλληνας πρωθυπουργός κέρδισε τη ψήφο εμπιστοσύνης ενισχύοντας τις πιθανότητες της νέας του κυβέρνησης να πρωθήσει τα απαραίτητα μέτρα λιτότητας για να εξασφαλίσει περαιτέρω διεθνή οικονομική βοήθεια προς τη χώρα".

"Ο κατατροπωμένος Έλληνας πρωθυπουργός ξεπέρασε το πρώτο από τα τρία τέστ που θα μπορούσαν να βυθίσουν την ελληνική οικονομία και να ερημώσει το νόμισμα της Ευρώπης, κερδίζοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην ανασχηματισμένη του κυβέρνηση", γράφει ο βρετανικός Guardian στην ιστοσελίδα του.

Η επίσης βρετανική Independent γράφει ότι : "Η Ελλάδα αγοράζει χρόνο καθώς η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης". Η εφημερίδα στην ηλεκτρονική της έκδοση αναφέρει ότι πρόκειται για μια κρίσιμη ψηφοφορία που έδωσε προσωρινή ισχύ στην κυβέρνηση για την υπερχρεωμένη χώρα που είναι αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη.

"Ο Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πήρε τη ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή κερδίζοντας ένα στοίχημα για την επιβίωση της κυβέρνησής του και τον κίνδυνο μιας καταστροφικής μη εκπλήρωσης του χρέους που θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομική δίνη παγκοσμίως" αναφέρει το Associated Press.

Πρώτο θέμα η ανανέωση της εμπιστοσύνης στην ελληνική κυβέρνηση και στο Ρόιτερ που παράλληλα έκανε εκτενή αναφορά στις διαδηλώσεις των αγανακτισμένων.

Αντίστοιχα στην κορυφή της ηλεκτρονικής έκδοσης της Wall Street Journal βρίσκεται η ψηφοφορία στο ελληνικό κοινοβούλιο που το δημοσίευμα χαρακτηρίζει ως ιδιαίτερα σημαντική, σημειώνοντας ότι "η ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ενισχύει την υποστήριξη για την προώθηση μέτρων και σκληρών περικοπών που ζητάνε οι ευρωπαϊκές αρχές προκειμένου να δώσουν περισσότερη βοήθεια στην προβληματική χώρα". Μάλιστα η φωτογραφία του δημοσιεύματος απεικονίζει "αγανακτισμένους" πολίτες μπροστά από τη Βουλή.

Και στο ρωσικό Ria Novosti πρώτη είδηση αποτέλεσε η αποψινή ψηφοφορία στη Βουλή. Το πρακτορείο γράφει ότι η Ελλάδα προετοιμάζεται να υιοθετήσει ένα σκληρό πακέτο μέτρων σε αντάλλαγμα με ένα σχέδιο διάσωσης από την Ε.Ε και το ΔΝΤ.

Η γαλλική Le Monde σε δημοσίευμα της στην ηλεκτρονική της έκδοση πριν τη ψηφοφορία σημειώνει ότι πρόκειται για μια πολύ σημαντική ψηφοφορία και πως ο πρωθυπουργός ελπίζει στην εμπιστοσύνη των βουλευτών προκειμένου να προχωρήσει ένα πρόγραμμα περικοπών και αποκρατικοποιήσεων που έχει θέσει ως προϋπόθεση η Ε.Ε προκειμένου να βοηθήσει τη χώρα να αποφύγει τη χρεοκοπία.

Με τίτλο: "Κρίση, η ελληνική κυβέρνηση παίρνει εμπιστοσύνη" δημοσίευσε την είδηση το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Ansa.

 

 Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=286460

Η Θεσσαλονίκη "αλλιώς" ...

Οι εικόνες που προσλαμβάνει κανείς από την Θεσσαλονίκη  δεν αντικατοπτρίζουν πάντα την πραγματικότητα. Αν προσέξουμε καλύτερα, στην Θεσσαλονίκη που κρύβεται πίσω από τα φώτα, υπάρχουν σημεία τα οποία παρουσιάζουν μία δεύτερη, παράλληλη πραγματικότητα. Ευκαιρία λοιπόν να γνωρίσουμε αυτήν την «σκοτεινή» μέχρι τώρα Θεσσαλονίκη.

«Πωλείται... Ενοικιάζεται»

Μία βόλτα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης είναι ενδεικτική για την αποτύπωση της οικονομικής κρίσης στην αγορά της πόλης. Βρώμικες, άδειες βιτρίνες γεμάτες αφίσες από συναυλίες και λοιπές εκδηλώσεις και κάπου εκεί ανάμεσα η γνωστή επιγραφή με τα κόκκινα γράμματα: «Πωλείται» ή ακόμη συχνότερα : «Ενοικιάζεται».

Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια  αμέτρητοι επαγγελματικοί χώροι και καταστήματα άδεισαν και στην πλειονότητα τους παραμένουν άδειοι. Αν επιχειρήσει κανείς να διασχίσει την Αλεξάνδρου Σβώλου, από την Αγγελάκη μέχρι την Αγ. Σοφία, έχει νόημα να μετρήσει τις άδειες βιτρίνες.

Στις αγορές της πόλης

Στην Ερμού, λίγο μετά την Αριστοτέλους, ζωντανεύει η καθημερινότητα της Θεσσαλονίκης από μία άλλη εποχή. Από τη μια η στοά Μοδιάνο και από την άλλη το καπάνι.

Η αγορά Μοδιάνο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της .Ωστόσο, σήμερα βιώνει τη μεγαλύτερη παρακμή της ιστορίας της. Το σπάνιας ομορφιάς κτίριο έχει αφεθεί στην τύχη του και είναι επιτακτική η ανάγκη συντήρησης των υποδομών του που έχουν μαζέψει νερά, όπως επισημαίνει φοιτητική μελέτη του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ

Αλλά και το εμπορικό κομμάτι δεν διάγει καλύτερες ημέρες. Μεγάλο ποσοστό των καταστημάτων που στεγάζονταν εκεί έχουν κλείσει ή έχουν μετακινηθεί εκτός της Στοάς.Εξάλλου και η αγοραστική κίνηση έχει  μειωθεί σημαντικά, κάτι που εύκολα διαπιστώνει κανείς περιδιαβαίνοντας τα σοκάκια της Στοάς.

Στην απέναντι μεριά του δρόμου, σαν σε ευθεία αντιπαράθεση προς τη στοά Μοδιάνο βρίσκεται το Καπάνι. Εδώ, η κατάσταση μοιάζει κάπως καλύτερη, τουλάχιστον ως προς την αγοραστική κίνηση. Τουλάχιστον, εδώ δεν φοβούνται μην τους πλακώσει η στέγη ή μήπως καταρρεύσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.

Καλώς ή κακώς προσπαθήσαμε να ρίξουμε φως στην Θεσσαλονίκη της αφάνειας. Πλέον μπορούμε να πούμε ότι η πόλη αυτή έχει δύο πραγματικότητες : την λαμπερή κι εκείνη του προβληματισμού. Ίσως για αυτόν τον λόγο η Θεσσαλονίκη να είναι τόσο μαγευτική και συνάμα τόσο  μυστηριώδης ...

Κόκκινη κλωστή δεμένη ...

Κυριακή 29 Μαϊου. Ένα ολόκληρο 24ωρο πέρασε  από την στιγμή που δείξαμε σε όλους ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!! Βέβαια, μου  είναι πάρα πολύ δύσκολο  να γράψω για κάτι που μου έδειξε ότι αυτό που σπουδάζω τελικά το αγαπώ. Γιατί όμως μου φαίνεται δύσκολο; Γιατί πολύ απλά , ΤΩΡΑ το σέβομαι, όπως επίσης σέβομαι και όλη την ομάδα –γιατί πλέον το έτος μας έγινε μία ομάδα- με την οποία δούλεψα.

Και να φανταστεί κανείς ότι όλα ξεκίνησαν από μία ιδέα... «Και δεν κάνουμε ένα ζωντανό δελτίο ειδήσεων;» είπε μία μέρα, μεσημέρι για την ακρίβεια, η κυρία Παναγιωταρέα. Και κάναμε, αλλά για να το φέρουμε εις πέρας ομολογώ ότι τραβήξαμε τα Πάθη του Χριστού. Παρ’όλα αυτά , «οι δρόμοι» , οι συνεντεύξεις ακόμα και το μοντάζ ήταν ένα τεράστιο μάθημα –δεν αναφέρω βέβαια την Κυρία Παναγιωταρέα η οποία είναι ένα σχολείο από μόνη της. Έτσι λοιπόν, οι μέρες περνούσαν αγκαλιά με τις νύχτες κι εμείς εκεί, να σκεφτόμαστε τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε για να τελειοποιήσουμε την ιδέα εκείνη που θα μας έβγαζε όλους μπροστά. Όλοι βάλαμε κι από ενά λιθαράκι για να χτιστεί το μεγαλείο μας –συγώμη για την υπερβολή αλλά έτσι νιώθω!

Και ήρθε το Σάββατο, η μέρα που κανείς μας δεν ήθελε να έρθει (από φόβο και μόνο) αλλά και που κανένας μας δεν ήθελε να χάσει! Οι ώρες περνούσαν με πρόβες, τρέξιμο , τηλέφωνα , mail μέχρι που ήρθε η στιγμή όπου η κυρία Παναγιωταρέα ανέβηκε στην σκηνή να μιλήσει. Όλα έβαιναν καλώς αλλά σε μια στιγμή τα πάντα πάγωσαν! Η κυρία Παναγιωταρέα σταμάτησε να διαβάζει το κείμενο που της είχαμε γράψει εμείς , οι φοιτητές της. Δεν θυμάμαι τι έγινε. Το μόνο που θυμάμαι όμως είναι ότι βρέθηκα μπροστά στις κάμερες να διαβάζω τον πιο συγκινητικό και μέσα από την καρδιά όλων γραμμένο επίλογο που είχα διαβάσει ποτέ στην ζωή μου. Και όλα πήγαν τέλεια....το δελτίο μας απέσπασε διθυραμβικές κριτικές!

Είναι αστείο αλλά... θα μπορούσε να περιγράψει κανείς όλο αυτό που ζήσαμε με παραμύθι   κι όπως όλα τα παραμύθια , έτσι και το δικό μας είχε τους δράκους του και τις κακές του μάγισσες. Ποιοι ήταν αυτοί; Όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν πίστεψαν σε εμάς και τις ικανότητες μας.  Όλοι εκείνοι οι οποίοι εξέφρασαν τον φόβο τους με επίθεση. Το μόνο σίγουρο όμως ότι το Καλό νίκησε στο τέλος. Το «και μετά και μετά;» που ακούγεται πάντα στο τέλος των παραμυθιών από τις παιδικές φωνούλες, δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς, ούτε να το ακούσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα καλύτερα έρχονται ....

*ΥΓ: Σας ευχαριστώ όλους ...

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ .... Α-ΟΥ , Α-ΟΥΥ.... !

Και ναι! Για 25^η χρονιά η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ βγήκε πρώτη στις προτιμήσεις των φοιτητών στις εκλογές της 18^ης Μαϊου στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Μην γίνεστε καχύποπτοι, όχι, σας παρακαλώ! Τα party, οι εκδρομές , τα κεράσματα και οι σημειώσεις  δεν είναι σοβαροί λόγοι σύμφωνα με τους οποίους ένας νοήμων άνθρωπος/φοιτητής θα ψήφιζε μία παράταξη. Όπως λένε και οι ίδιοι εκπρόσωποι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ-κι εγώ τους πιστεύω ειλικρινά- , αυτά είναι τρόποι κοινωνικοποίησης των φοιτητών. Επομένως μην βιαστείτε να κατηγορήσετε και να πάρετε στα χέρια σας πέτρες! Εξάλλου, ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω...

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα Ελληνικά Πανεπιστήμια κερδίζοντας τις εντυπώσεις και την πρωτιά το 1987. Μέχρι τότε, κυριαρχούσε η φοιτητική παράταξη του Περισσού (βλ ΠΚΣ) η οποία όμως είχε κουράσει το φοιτητικό κίνημα με τον ξύλινο λόγο της. Οι φοιτητές αναζητούσαν μία παράταξη η οποία θα ανταποκρινόταν στις ανάγκες τους και θα μιλούσε απλά και κατανοητά. Και κάπου εκεί εμφανίστηκε σαν από μηχανής θεός η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με το σύνθημα που μίλησε στις καρδιές όλων (ή έστω των περισσότερων) φοιτητών «Be Up, be ΔΑΠ» !

Και όμως , δεν σταμάτησε εδώ. Για τα επόμενα 24 χρόνια συνέχισε να είναι πρώτη δύναμη στην φοιτητική κοινότητα επειδή πολύ απλά κατάφερε να επιβιώνει σε όλες τις δύσκολες και μη καταστάσεις που αφορούν την Ελλάδα, είτε αυτές είναι πολιτικές, οικονομικές είτε είναι κοινωνικές. Με τα χρόνια , κατάφερε να αποκτήσει ,όπως είναι φυσικό, φανατικούς οπαδούς  και φανατικούς...εχθρούς!

Κάπου όμως άρχισε να χάνει την μπάλα ...

Με την πάροδο των χρόνων όμως , το φοιτητικό κίνημα άρχισε να αδιαφορεί για τις φοιτητικές εκλογές με αποτέλεσμα να απαξιώνουν τον θεσμό των εκλογών αυτών. Ανάλογη ήταν και η αδιαφορία και απαξίωση του φοιτητικού κινήματος από τα μέλη των παρατάξεων με συμπεριφορές κάτω του μετρίου. Υπό του μηδενός καλύτερα ...

Και κάπου εδώ κολλάει και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Στις φετινές φοιτητικές εκλογές ,εκπρόσωποι της ΔΑΠ στο ΤΕΙ του Πειραιά είπαν να γλεντήσουν τη νίκη τους εις βάρος της ηττημένης ΠΑΣΠ. Πώς έγινε αυτό;  Με σεξιστικά υπονοούμενα και χειρονομίες, με προκλητικά σχόλια και συνθήματα, με κοτόπουλα βαμμένα σε πράσινο χρώμα  και κρεμασμένα ανάποδα από ένα σχοινί (προφανής η αναφορά, τα λόγια είναι περιττά), ακόμη και με πλαστικές κούκλες από sex shop! Το τραγικό είναι ότι όλες αυτές οι ενέργειες προέρχονται από μία παράταξη η οποία τόσα χρόνια κάνει λόγο για πολιτισμό και για ήθος.

Έχουν περάσει αρκετές μέρες από την Τετάρτη των φοιτητικών εκλογών και ακόμη δεν έχει γίνει καμία αναφορά για το συγκεκριμένο περιστατικό είτε από το Γραφείο Τύπου της ΟΝΝΕΔ είτε από το ανάλογο της ΝΔ. Κανένας δεν βγήκε να καταδικάσει τίποτα !

Μέχρι τότε όμως , μία είναι η λύση: Πατήστε το 0 και αναμείνατε στο ακουστικό σας ...

Σεξουαλική Παρενόχληση....

...μα ποιος σας είπε ότι ισοδυναμεί με κλειστά στόματα και ατιμωρησία...;

Δύο εβδομάδες πριν ήρθε στο φως της δημοσιότητας η καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση μίας κοπέλας από τον Στρος Καν, γνωστό και ως Mr ΔΝΤ , εν ώρα εργασίας. Το σκάνδαλο Στρος Καν –ο οποίος παρεπιπτόντως αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση- λοιπόν, έβγαλε από το συρτάρι το «θαμμένο» θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Δυστυχώς όμως , πάντα υπάρχει μία , έστω μικρή, προκατάληψη για το συγκεκριμένο θέμα. Ακόμα και όταν πιστεύεις ότι μιλάς σε open minded άτομα, πάντα θα βλέπεις να υψώνεται ένα τείχος φόβου, δειλίας ακόμη και ταμπού. Ας μιλήσουμε λοιπόν χωρίς φόβο και πάθος....

Τι εννοούμε όμως όταν κάνουμε λόγο για σεξουαλική παρενόχληση; Είναι εκείνο το  ανεπιθύμητο βλέμμα, άγγιγμα, τα παράξενα σχόλια και σεξουαλικά υπονοούμενα για την εμφάνιση του θύματος, οι προσβλητικές ερωτήσεις με στόχο την δημιουργία αμηχανίας στο θύμα, ο εκβιασμός πως αν δεν ενδώσει στις σεξουαλικές ορέξεις του, το θύμα θα χάσει την δουλειά του και τέλος ο βιασμός.

Έρευνες δείχνουν ότι η σεξουαλική παρενόχληση είναι γυναικεία υπόθεση. Στις Ευρωπαϊκές χώρες το ποσοστό των σεξουαλικών παρενοχλούμενων γυναικών στον χώρο εργασίας τους αγγίζει το 35%, ενώ στις χώρες της Μεσογείου φτάνει μέχρι και το 80%.

Η σεξουαλική παρενόχληση ενισχύει και επιβεβαιώνει ,δυστυχώς, τα στερεότυπα που υπάρχουν για το γυναικείο φύλο ότι δηλαδή «η γυναίκα το προκάλεσε». Γι΄αυτό λοιπόν και η μέση Ελληνίδα η οποία έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης δεν μπορεί να συζητήσει ανοιχτά αυτό το θέμα. Στον εργασιακό χώρο όμως η σεξουαλική παρενόχληση είναι ένα συμβόλαιο σιωπής ανάμεσα στους συναδέλφους που δύσκολα σπάει. Ίσως γιατί υπάρχει ο φόβος ότι το θύμα θα απολυθεί ή θα υποστεί υποβάθμιση όσον αφορά  την επαγγελματική του θέση. Μου είναι αδύνατο να καταλάβω αυτή την «ομερτά», όπως επίσης μου είναι αδύνατο να καταλάβω πώς γίνεται από μία καταγγελία ,να  ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου και ξαφνικά να «βρέχει αποκαλύψεις». Ίσως γιατί παίρνουν δύναμη από το γεγονός ότι το «περιστατικό» τους δεν ήταν το μόνο!

Η σεξουαλική παρενόχληση έχει πολλές τραυματικές συνέπειες στην υγεία, το ηθικό, την αξιοπρέπεια και τις πνευματικές και επαγγελματικές αποδόσεις του θύματος. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μετά απο έναν βιασμό ή σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο , τα θύματα παρουσιάζουν συμπτώματα μετα-τραυματικού στρες , κρίσεις πανικού, κατάθλιψη και άλλα πολλά με αποτέλεσμα να ζητούν συνέχεια αναρρωτικές άδειες εξαιτίας της κακής τους απόδοσης στην δουλειά.

Πλέον , σε όλες τις  χώρες την Ευρωπαϊκής Ένωσης η σεξουαλική παρενόχληση θεωρείται αδίκημα και τιμωρείται με φυλάκιση από 6 μήνες έως 3 χρόνια , ενώ δεν λείπει και η χρηματική αποζημίωση στο θύμα , η οποία ορίζεται από την δικαιοσύνη. Παρ’όλα αυτά , στην χώρα μας πρόσφατα ψηφίστηκε νομοσχέδιο σχετικά με την σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο το οποίο στηρίζει τα δικαιώματα των γυναικών.

Ρατσισμός : μία αιώνια ανοιχτή πληγή ....

Μία εβδομάδα έχει περάσει από τις απεργιακές κινητοποιήσεις της Τετάρτης και ακόμα είναι νωπό το αίμα που χύθηκε σε εκδηλώσεις ρατσιστικής βίας εναντίον μεταναστών .

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Η ρατσιστική δολοφονία του 21χρονου από το Μπαγκλαντές , οι 17 μετανάστες που ξυλοκοπήθηκαν άγρια από μέλη ακροδεξιών οργανώσεων , αφού τους κατέβασαν από αστικό λεωφορείο στην Γ’ Σεπτεμβρίου και οι καταδιώξεις μεταναστών οι οποίοι επέβαιναν σε ΙΧ αυτοκίνητα έφεραν την κατάσταση στο κόκκινο. Χαρακτηριστικό είναι ότι τρομοκρατημένοι αλλοδαποί που διατηρούν καταστήματα αναγκάζονται να τα κλείσουν από τον φόβο επιθέσεων , ενώ πλέον οι μετανάστες φοβούνται να περπατήσουν κατά μόνας στο κέντρο της Αθήνας. Και η οργή κλιμακώνεται...

Ποιος είναι όμως ο ορισμός του ρατσισμού; Σύμφωνα με το Wikipedia ο ρατσισμός είναι το δόγμα που αναπτύσσεται με σύνδεσμο συγκεκριμένα γνωρίσματα  (εθνικά, θρησκευτικά, πολιτισμικά κ.λ.π) προκειμένου να αναγάγει μια ομάδα (κοινωνική, φυλετική, θρησκευτική), ως υπέρτερη άλλων. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη (εκ της ιταλικής («ράτσα») razza=φυλή), είναι ο φυλετικός ρατσισμός. Οι ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών , βάσει των οποίων και προσδιορίζουν αυτές σε ανώτερες και κατώτερες. Έτσι, με την θεωρία αυτή υποστηρίζουν ότι η φυλή με συγκεκριμένα (ανώτερα) εξωτερικά ή ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά, έχει το δικαίωμα να θεωρεί εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες.

Σήμερα, η λέξη ρατσισμός χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων εναντίον μίας άλλης ομάδας. Έτσι , οι ρατσιστές υποστηρίζουν την διαφορετικότητα των φυλών. Επίσης , οι φυλετικοί ρατσιστές θεωρούν μία συγκεκριμένη ομοιογενή ομάδα ανθρώπων ως ανώτερη, π.χ. θεωρούν τους «λευκούς» ανθρώπους ανώτερους από τους «μαύρους». Ο ρατσισμός θεωρείται παραβίασβ του θεμελιώδους δικαιώματος του ανθρώπου στην ισότητα στους τομείς της εργασίας, της πολιτικής, της οικονομίας και άλλων παραγόντων της καθημερινότητας. Έτσι, οι ρατσιστές υποστηρίζουν την διαφορετικότητα των φυλών.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ECRI) του Συμβουλίου της Ευρώπης , το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο των ρατσιστικών και ξενοφοβικών φαινομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Γραφείο των Ευρωπαϊκών Θεσμών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ εκφράζουν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν ενωμένοι τον αγώνα. «Σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι πολύ σημαντικό να υιοθετήσουμε μια αποφασιστική θέση ενάντια στο ρατσισμό. Πρέπει να μείνουμε άγρυπνοι και έτοιμοι για δράση ενάντια σ΄αυτούς που προσπαθούν να διαιρέσουν και να θέσουν σε κίνδυνο τις κοινωνίες μας εξαιτίας των φυλετικών διαφορών , της εθνικής καταγωγής, της εθνικότητας, της θρησκείας ή των διαφορετικών πεποιθήσεων... Είναι ανησυχητικό το φαινόμενο 40 χρόνια μετά την ανακήρυξη από τον ΟΗΕ, της Παγκόσμιας Ημέρας για την εξάλειψη των ρατσιστικών διακρίσεων, να συνεχίζουμε να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια φαινόμενα σε όλες τις σφαίρες της κοινωνίας μας ...»
 Όπως είδαμε , ο ρατσισμός υπάρχει και στην Ελλάδα. Πώς όμως είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο στην χώρα μας η οποία είναι πλέον πολυπολιτισμική , πολυθρησκευτική και πολυεθνική;  Πώς είναι δυνατόν να φερόμαστε ρατσιστικά σε μετανάστες όταν μετανάστες ήμασταν κάποτε κι εμείς...;



Εχθρός της ζωής....

Νευρική ανορεξία...

Την τελευταία εικοσιπενταετία, το φαινόμενο της νευρικής ανορεξίας γίνεται όλο και πιο ανησυχητικό καθώς έχει αρχίσει να διαδίδεται ευρέως στις  χώρες του δυτικού κόσμου. Γιατί όμως είναι πιο σύνηθες το φαινόμενο αυτό στις δυτικές κοινωνίες; Γιατι εκεί επικρατεί η εμμονή- η οποία προβάλλεται κατά κύριο λόγο από τα ΜΜΕ -  για καλλίγραμμα κορμιά. Έτσι λοιπόν είναι λογικό τα κορίτσια που βρίσκονται στην εφηβεία να επηρεάζονται από αυτή την «μόδα».

Θύματα της νευρικής ανορεξίας είναι  κυρίως τα κορίτσια στην εφηβική ηλικία (14-25 χρονών) τα οποία προκειμένου να γίνουν αποδεκτά από το  κοινωνικό τους περιβάλλον  ακολουθούν τα ανορεξικά «πρότυπα». Σπανίως εμφανίζεται σε αγόρια ή παιδιά μικρότερης ηλικίας.

Σύμφωνα με μελέτες , σημαντικό ρόλο για την εμφάνιση της νευρικής ανορεξίας διαδραματίζουν οι στάσεις και απόψεις της οικογένειας απέναντι στο φαγητό και φυσικά η συνύπαρξη άλλων ψυχικών ασθενειών, όπως η κατάθλιψη που συνήθως συνυπάρχει. Συνήθως το πρόβλημα έρχεται στην επιφάνεια όταν η γυναίκα ακολουθήσει κάποια δίαιτα για να βελτιώσει τη σιλουέτα της.

  Λίγοι γνωρίζουν ότι η είσοδος στην ανορεξία περιλαμβάνει 3 φάσεις :

Α) Στην πρώτη φάση, η δίαιτα μαζί με τη μάλλον υπερβολική άσκηση αποφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Το άτομο χάνει βάρος ,αισθάνεται καλά με τον εαυτό του και δεν  υπάρχει καμιά υπόνοια ασθένειας σε αυτό το στάδιο.

Β) Στη δεύτερη φάση, τα αρνητικά σημάδια αρχίζουν και φαίνονται. Το περιβάλλον του ασθενούς αρχίζει να παρατηρεί την υπερβολική απώλεια κιλών. Το άτομο επειδή αισθάνεται διαφορετικό, αρχίζει να αποστασιοποιείται από την οικογένεια και τους φίλους του. Αρνείται , επομένως, να τρώει μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια και φοράει συνεχώς φαρδιά ρούχα, με σκοπό να καλύψει το ελλιπές βάρος του.

  Γ)Στην τρίτη φάση, έχουμε την παραδοχή της κατάστασης. Πρόκειται περισσότερο για υιοθέτηση της “στέρησης τροφής” ως τρόπο ζωής και ο κίνδυνος πλέον είναι εμφανής».

Οι διατροφικές διαταραχές είναι μία  σοβαρή και επικίνδυνη ασθένεια για αυτό και τα άτομα που πάσχουν από αυτές δεν είναι τρελά, αλλά χρειάζονται άμεση βοήθεια! Το  άτομο που πάσχει μοιάζει σαν κάποιον που είναι εγκλωβισμένος μέσα σε ένα λάκκο που αδυνατεί να βγει έξω χωρίς εξωτερική βοήθεια. Απαραίτητη επομένως θεωρείται η παρέμβαση από ειδικό. Αν διαγνωστεί σε αρχικό στάδιο, τότε η πρόγνωση θα είναι καλή και μπορεί να αντιμετωπιστεί με ψυχοθεραπεία του ίδιου του ατόμου.

Με τη θεραπεία το άτομο θα κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους εκδηλώνει την ανορεξία και θα μάθει να χειρίζεται αυτή του την εμμονή. Παράλληλα με τη θεραπεία του αρρώστου είναι σημαντικό να παρέχεται και ψυχολογική στήριξη στο οικογενειακό περιβάλλον ώστε και εκείνο να μάθει τη φύση της ανορεξίας, τα συμπτώματά της καθώς και νέους τρόπους διαχείρισης του ασθενούς.

Αν δεν αντιμετωπιστεί πρόωρα αυτή η κατάσταση, τότε δυστυχώς η πρόγνωση θα είναι δυσμενής και το άτομο θα χρειαστεί να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο ώστε να επανέλθει σε φυσιολογικά πλαίσια.

Η νευρική ανορεξία μπορεί να θεωρηθεί πλέον μάστιγα. Μπορεί να είναι μόνο μία διατροφική διαταραχή αλλά , κερδίζει όλο και περισσότερο χώρο στην ζωή των ασθενών, διαλύοντας αυτούς, τα όνειρα τους, τις σχέσεις τους, το σώμα τους, και τις αντοχές τους.

«ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΣΥ, ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΗ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. Μην την αφήνεις να σου ορίζει το μονοπάτι της ζωής σου. Σκέψου τι κερδίζεις και τι χάνεις με τις διατροφικές διαταραχές, και αν συνειδητοποιείς το κόστος τότε πάλεψε για σένα και για ότι αγαπάς…»

217 The Group

Στις μέρες μας έχουν κατακλύσει τα ραδιόφωνα , τις τηλεοράσεις και τον έντυπο τύπο , οι RNB καλλιτέχνες , δίνοντας τον δικό τους ρυθμό στη μουσική βιομηχανία. Αυτό το ρεύμα δεν αφήνει φυσικά ανεπηρέαστη τη χώρα μας  , όπου τα τελευταία χρόνια ανθίζει όλο και ταχύτερα αυτός ο μελωδικός  Hip Hop ήχος με στοιχεία Soul. Θέλοντας να γνωρίσουμε περισσότερα , συναντήσαμε τους 217 όπου έχουν μπει εδώ και καιρό δυναμικά στον χώρο , έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις.

Ας αρχίσουμε με τα ονόματα σας. Τι είναι και ποιοι είναι οι 217 ;

Οι 217 αποτελούνται από τους : Νίκο , Ηλία , Μανώλη , Μαρία και Sherif.

Είμαστε μία παρέα που ενώνεται στο όνομα 217 , θέλοντας να δώσουμε τον δικό μας τόνο μέσα από  Hip Hop ήχους με Soul και Rock στοιχεία.

Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που σας επηρέασαν και εμπνευστήκατε από αυτούς ;

Είναι πολλοί. Διαφορετικοί καλλιτέχνες αποτελούν έμπευση για τον καθένα από εμάς. Σίγουρα όμως , ονόματα όπως οι "Black Eyed Peas" , "Kanye West" , "Timbaland" , "Linkin' Park" , "Beatles" , "Doors" , "Beastie Boys" , "James Brown"  και οι "Led Zepelin" μας έχουν αγγίξει όλους.

Τι σημαίνει και τι είναι για εσάς ο όρος Rn'B ;

Αρχικά να εξηγήσουμε ότι Rn'B σημαίνει "Rythm and Blues" δηλαδή Blues με μουσική και ρυθμό. Η Rn'B μουσική υπήρχε πολύ καιρό πριν το Hip Hop. Αυτό που κάνουμε τώρα εμείς είναι μια Ελληνική εκδοχή του. Η Rn'B είναι καθαρά προϊόν των μαύρων της Αμερικής και της κουλτούρας τους. Για μας είναι  μία μουσική με αίσθημα και μελωδίες που αγγίζουν την σημερινή γενιά , είτε μέσω μάρκετινγκ , είτε μέσω της προσωπικής αναζήτησης του καθενός.

Ποιες είναι οι δισκογραφικές δουλειές που έχετε κάνει μέχρι και σήμερα ;

Έχουμε κυκλοφορήσει ένα CD Single με τίτλο "Οι αγάπες που χάνονται/ Το Νησί". Εκτός από αυτό είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία  με το περιοδικό "XL" , με το τραγούδι "Πρέπει να πάμε την φάση ψηλά" που είχε τρομερή επιτυχία και σαν κομμάτι , αλλά και σαν video clip.

Πέρα από αυτά τα δύο ο Sherif και ο Μανώλης είχαν κάνει ένα Remix Cd Single του Barney Sykes , το οποίο κυκλοφόρησε από την ΕΜΙ.

Τι πιστεύετε για την εναλλακτική μουσική σκηνή στην Ελλάδα ;

Γίνεται μια αρκετά καλή δουλειά στις μέρες μας και χαιρόμαστε ιδιαίτερα , που προωθείται αυτή η σκηνή γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε μέσα από τα πειράματα γεννιέται η εξέλιξη.

Υπάρχουν εμφανή σημάδια Rn'B μουσικής σε καλλιτέχνες της χώρας μας , που δεν είχαν ποτέ σχέση με αυτό το είδος. Η μόδα ξαναχτυπά ή το Rn'B παντρεύεται με όλα τα είδη όταν χρησιμοποιηθεί σωστά ;

Βλέπουμε στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία , παντρέματα της Rn'B με Pop , Rock Elrctro και άλλα ήδη τα οποία σημειώνουν μεγάλη επιτυχία. Οπότε είναι φυσικό και επακόλουθο , η τάση αυτή να αγγίζει και τη χώρα μας. Σημασία όμως έχει το πώς γίνεται. Αν γίνει σωστά έχουμε και την προβλεπόμενη επιτυχία. Γενικά κάθε συνεργασία παντρέματος διαφορετικών ειδών μουσικής "ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ".

Ποιο είναι το μότο σας ;

Αν χάσετε κάποια αγάπη θα είναι στο πιο όμορφο νησί , εκεί που ο ήλιος και το φεγγλαρι φλέρταρουν στα σύννεφα και υπάρχει μόνο αγάπη και χαρά! Για αυτό αφήστε πίσω ότι σας πλήγωσε , τον χρόνο που πέρασε και ταξιδέψτε στο νησί της χαράς και της αγάπης ...

Οι χούλιγκαν έβγαλαν τα καλάσνικοφ στην Κόρινθο !

Έδωσαν "ραντεβού θανάτου"...

Λίγο έλειψε να στοιχίσει δύο ανθρώπινες ζωές το προγραμματισμένο «ραντεβού θανάτου» που έστησαν οργανωμένοι χούλιγκαν του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στην Κόρινθο, μετά τη νίκη των «πράσινων» επί της Σιένα στη Βαρκελώνη και την πρόκρισή τους στον τελικό του final 4 της Ευρωλίγκας!

Η συνάντηση των φανατικών οπαδών κλείστηκε τηλεφωνικά στην περιοχή της Μπαθαρίστρας, όπου έφτασαν επτά από τη μια πλευρά και τρεις από την άλλη, που όμως ήταν οπλισμένοι με… καλάσνικοφ! Με αυτό «γάζωσαν» τους αντιπάλους τους και τραυμάτισαν έναν 28χρονο στον αριστερό μηρό και έναν 27χρονο στο δεξί πόδι!

Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Κορίνθου, όπου νοσηλεύονται εκτός κινδύνου, ενώ οι δράστες έσπευσαν να εξαφανιστούν και αναζητούνται.

Στον τόπο της επίθεσης οι αστυνομικοί βρήκαν 12 κάλυκες διαμετρήματος των 7,62 χιλιοστών, που προέρχονται από πυροβόλο όπλο τύπου καλάσνικοφ και εστάλησαν για εξέταση στα εγκληματολογικά εργαστήρια.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μεταξύ αυτών που αναζητούνται για την αιματηρή συμπλοκή, είναι ένας 22χρονος γιος αστυνομικού, ο οποίος φέρεται να έκλεισε το «ραντεβού θανάτου», όμως δεν έχει διευκρινιστεί αν πήγε και ο ίδιος.

Πηγή : protothema.gr

Χρόνια Πολλά George !

Ο πιο περιζήτητος εργένης του Holywood,George Clooney έκλεισε τα πενήντα του χρόνια και παρόλα αυτά εξακολουθεί να μαγνητίζει, ανά τον κόσμο, τα γυναικεία βλέμματα.

Ο Clooney εισέβαλε στις γυναικείες καρδιές τη δεκαετία του '90 από τα τηλεοπτικά χειρουργεία του «ER» («Στην Εντατική») και από τότε, όχι μόνο δεν έχει βγει από εκεί, αλλά καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο μέρος τους.

Οι λόγοι πολλοί. Η προφανής άκρως γοητευτική εμφάνιση συνδυάζεται εν πλήρη αρμονία με το ακαταμάχητο βλέμμα και το μυστηριώδες χαμόγελο. Επιπλέον, διαθέτει δυνατή κι ευγενική προσωπικότητα και υποκριτικό ταλέντο.

Το 2005 κέρδισε το Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου για το «Syriana», ενώ πρόσφατα ταξίδεψε για ακόμα μία φορά μέχρι το Σουδάν με τον καταξιωμένο δημοσιογράφο πατέρα του, ώστε να αναδείξει την τεράστια ανθρωπιστική κρίση από τη γενοκτονία και τον εμφύλιο που πλήττει την αφρικανική χώρα.

Πηγή : zougla.gr

'Αλλο το φαίνεσθαι και άλλο το είναι...Στην τελική όμως ποιοι είμαστε;

Κάθε μέρα , η κοινωνία μέσω των μηχανισμών του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος, των ΜΜΕ κ.α , μας βομβαρδίζει με πρότυπα όλων των ειδών. Μοντέλα τυποποιημένων , μαζικοποιημένων και συγκεκριμενοποιημένων εαυτών προβάλλονται από διάφορες πτυχές και καταστάσεις της ζωής. Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας , στο κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ανήκουμε , μπορούμε να παρατηρήσουμε αυτό το φαινόμενο που πλέον έχει γίνει μόδα και αφορά τον καθένα από εμάς.

Το φαινόμενο  των alternative και της νευρικής ανορεξίας πηγάζουν από αυτή την τάση , προσδιορίζοντας την εποχή στην οποία ζούμε αλλά και το γεγονός της ανάγκης για αλλαγή και επίδειξη.

Ο άνθρωπος παρουσιάζεται εδώ ως ένα άβουλο ον , που υιοθετεί τα εν λόγω μοντέλα , ενσωματώνοντας στοιχεία και παραμέτρους συμπεριφοράς που εφαρμόζει στις πρακτικές του.
Το μεγάλο πρόβλημα που έγκειται σ'αυτή την περίπτωση είναι ότι , δρώντας κανείς με αυτόν τον τρόπο μειώνει την πλευρά της δικής του ατομικής και κριτικής ικανότητας παρουσιάζοντας προς τα έξω - είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα μια ξένη , "δανεική" εικόνα , την οποία αντικαθιστά συνεχώς με άλλες.

Σε μια κοινωνία της πληροφορίας , της γνώσης και του ανταγωνισμού είναι δύσκολο να σταματήσεις αυτό το παιχνίδι ανατροφοδότησης. Ο περιορισμένος χρόνος σε συνδυασμό με το ντύσιμο του ναρκισσισισμού αποτελούν τις δύο βασικές παραμέτρους της μη εξερεύνησης του πραγματικού "εγώ" που κουβαλάει ο καθένας μας.

Ίσως με τις κινήσεις και τις στρατηγικές του ο άνθρωπος να συνέβαλλε στο μακροχρόνιο θάψιμο της ταυτότητας του όμως με λίγη θέληση και πίστη μπορεί να ανακαλύψει ποιος πραγματικά είναι. Να βρει δηλαδή ποια είναι εκείνα τα συστατικά στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν. Συχνά βρίσκεται αντιμέτωπος με ερωτήματα που χρειάζονται άμεσες λύσεις.

Ποια θα ήταν όμως η αξιοπιστία των απόψεων του , εφόσον δεν έχει επιλύσει το μείζον θέμα της δικής του ερώτησης : "ποιος είμαι στην πραγματικότητα ; " Όλα όσα ανέφερα έως τώρα μπορούν να αποτελέσουν παρελθόν , αν κατορθώσει τελικά να ανακαλύψει τον εαυτό του.

Με ποιον τρόπο όμως η ψεύτικη εικόνα που έχει οικοδομήσει θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος ; Τρόποι υπάρχουν πολλοί , όμως η ουσία είναι μόνο μία. Αν και εσύ προσπαθείς να ανεπιτυχώς να μάθεις ποιος πραγματικά είσαι , τοτε θα πρέπει να προσέξεις τα παρακάτω :

1) Μην αναλώνεσαι σε εντυπωσιασμούς και μη σκέφτεσαι όπως χθες.
2) Μην αφήνεις φανταχτερές παρουσίες να παρουσιάσουν το δικό σου είναι.
3) Κάνε αυτό που έχεις ανάγκη εσύ και όχι αυτό που έχουν ανάγκη οι άλλοι.
4) Γίνε ο κυρίαρχος του εαυτού σου , κάνοντας μια βουτιά στο βυθό των σκουριασμένων θεμελίων σου ανασύρωντάς τα στην επιφάνεια.

Μπορεί η θάλασσα να μην τρανταχτεί , όμως το μικρό κύμα που θα σηκώσεις θα σε φέρει με αξιοπρέπεια και μοναδικότητα έως το τέλος της ζωής σου.
Αξίζει να το προσπαθήσεις ...

Μαγειρική τέχνη ... η ανωτέρα των τεχνών ...

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για την μαγειρική από πολλούς τοποθετώντας την στον χώρο των τεχνών. Ο χαρακτηρισμός "τέχνη" που προσδίδεται στην μεγειρική μπορεί να θεωρείται υπερβολικός , αλλά όχι μόνο δεν είναι αλλά ίσως είναι και ένας χαρακτηρισμός ο οποίος δεν μπορεί να δώσει όλο το μεγαλείο της και να εκφράσει την σχέση της με τον άνθρωπο. Αν υποθέσουμε ότι οι λεγόμενες "Καλές Τέχνες" ασχολούνται με το "Ωραίο" , θα πρέπει να δώσουμε τον ορισμό του ωραίου. Ένας πρόχειρος ορισμός είναι : "Ωραίο είναι αυτό που όταν το νιώσουμε με μία από τις πέντε ή και τις πέντε αισθήσεις μας, αλλάζει την διάθεση μας θετικά".

Οι μοναδικές περιπτώσεις που γνωρίζω ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί και τις πέντε αισθήσεις μαζί είναι στον ερωτικό σύντροφο και στο φαγητό. Μόνο στην μαγειρική τέχνη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις αισθήσεις για να νιώσουμε το ωραίο.

Πρώτη από όλες τις αισθήσεις χρησιμοποιούμε την όραση και την αφή για να διαλέξουμε καλές πρώτες ύλες για το φαγητό. Για παράδειγμα όταν πρόκειται να μαγειρέψουμε ψάρι πρέπει να προσέχουμε το ψάρι να μην είναι μαλακό στην αφή και τα βράγχια να έχουν ζωηρό κόκκινο χρώμα. Την στιγμή που μαγειρεύουμε μπορούμε να αισθανθούμε με την ακοή τον ήχο που κάνει το σοτάρισμα , το σβήσιμο , το βράσιμο κτλ. έναν ήχο που αμέσως δίνει το έναυσμα σε μία άλλη αίσθηση, την όσφρηση. Με την όσφρηση νιώθουμε τα αρώματα που αναδύονται από το φαγητό. Τέλος με την γεύση, που είναι η κορωνίδα των αισθήσεων, νιώθουμε το αποτέλεσμα για το οποίο είναι υπεύθυνες όλες οι προηγούμενες αισθήσεις.

Όπως προείπα , οι πέντε αισθήσεις μαζί χρησιμοποιούνται μόνο στον ερωτικό σύντροφο. Δεν είναι υπερβολή λοιπόν να πω ότι η σχέση του ανθρώπου με την μαγειρική και  το φαγητό είναι ερωτική. Επίσης , υπάρχει και σχέση αναγκαιότητας με το φαγητό. Δηλαδή το φαγητό είναι απαραίτητο για την επιβίωση του, κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία άλλη τέχνη.

Οι άλλες τέχνες είναι πολύ πρόσφατες στην ιστορία του ανθρώπου. Το φαγητό το έχουμε ανάγκη απ΄ την μέρα που γεννιόμαστε ενώ τα παράγωγα των άλλων τεχνών μπαίνουν αργότερα στην ζωή μας. Αν είχαμε και με τις άλλες τέχνες την ίδια σχέση αναγκαιότητας δηλαδή αν ο άνθρωπος έπρεπε  κάθε μέρα να ζωγραφίζει ή να ακούει μουσική , τότε οι τέχνες θα είχαν φτάσει σε ύψιστο στάδιο τελειότητας και ιστορικοί καλλιτέχνες όπως π.χ. ο Μπετόβεν θα είχαν μείνει στην αφάνεια.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της μαγειρικής τέχνης είναι ο πλουραλισμός που την χαρακτηρίζει. Η πληθώρα υλικών και ο τρόπος που χρησιμοποιούνται είναι διαφορετικές από χώρα σε χώρα και από σπίτι σε σπίτι. Δίνεται η δυνατότητα στον καθένα να κάνει ότι θέλει. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Είναι λάθος αυτό που ακούω και ρωτάνε πολλοί "πάει αυτό το υλικό με το άλλο;" Σ' αυτό έχει βοηθήσει και η επιστήμη που έχει καταρρίψει μύθους όπως αυτό που έλεγαν κάποτε ότι τα τυροκομικά δεν πάνε με τα θαλασσινά.

Η μεγάλη σημάσία που είχε ανέκαθεν το φαγητό για τον άνθρωπο φαίνεται και από το ότι το φαγητό έχει περίοπτη θέση στην ζωή του. Γιορτάζουμε την γέννηση , την βάπτιση , τον γάμο κάνοντας μεγάλα δείπνα ή γεύματα στα οποία προσκαλούμε αγαπημένα πρόσωπα. Ακόμα και όταν πεθαίνει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο διοργανώνεται γεύμα στη μνήμη του. Επίσης μεγάλες συμφωνίες κλείνονται σε δείπνα εργασίας.

Ίσως επειδή έχουμε καθημερινή επαφή με την μαγειρική και το φαγητό και ίσως επειδή λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με το μαγείρεμα (κάποιες φορές μας φαίνεται και αγγαρεία) δεν έχουμε δώσει την δέουσα σημασία στην μοναδική ολοκληρωμένη τέχνη. Αφήστε λοιπόν την φαντασία και δώστε λίγο από τον χρόνο σας. Να είστε σίγουροι ότι μόνο κερδισμένοι θα βγείτε από την εμπειρία αυτή ...

Δεν είναι ο κόσμος σου αυτός ...

"Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν" τραγουδάει ο αξέχαστος Νίκος Παπάζογλου σε στίχους του επίσης αξέχαστου Γιάννη Ρασούλη και διαπιστώνω δυστυχώς ότι η φράση αυτή ισχύει, στην Ελλάδα του 2011, στο 100%. Πολλές φορές αναρωτήθηκα γιατί ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν γίνεται με τίποτα ν' αλλάξει. Όλοι οι άνθρωποι ζουν, βλέπουν ή έστω μαθαίνουν για κάποια γεγονότα κι αντί να κάνουν πράξη το πρώτο εκείνο πράγμα που τους έρχεται στο μυαλό, δηλαδή να αντιδράσουν με τον οποιονδήποτε τρόπο, κλείνονται στο καβούκι τους και περιμένουν κάτι. Μπορεί βέβαια και να φοβούνται μήπως προκαλέσουν την οργή κάποιου ΜΕΓΑΛΟΥ - και δεν εννοώ του Θεού- και υποστούν κυρώσεις.

Κάποτε ο Oscar Wilde είπε ότι "οι άνθρωποι είναι άλλοι άνθρωποι. Οι σκέψεις τους είναι απόψεις άλλων ανθρώπων, η ζωή τους είναι μίμηση άλλων ζωών".
Αλήθεια, πόσες από τις ιδέες μας και τα "πιστεύω" μας είναι αυθεντικά δικά μας δίχως να μας έχουν επιβληθεί ή να τα έχουμε υιοθετήσει από συνήθεια είτε επειδή είναι η γνώμη των πολλών είτε επειδή τα αποδεχθήκαμε ως "κοινά παραδεκτά";

Το μόνο που ενδιαφέρει τους περισσότερους  και αυτό γιατί έχουν ως πρότυπο κάποιους άλλους, είναι το πώς θα αγοράσουν το τελευταίο μοντέλο μιας χλιδάτης μάρκας αυτοκινήτων, πώς θα περάσουν καλά το βράδυ τους, πώς θα γίνουν διάσημοι, πώς θα κοιτάξουν να "πατήσουν" τον άλλο  για να αναδειχθούν αυτοί ακόμα κι αν τα "θύματα" τους είναι κοντινοί τους άνθρωποι και πώς θα κλέψουν χωρίς να τους πάρει είδηση κανείς.

Και τα συναισθήματα; Πού πήγαν τα συναισθήματα; Πού πήγε η αγνή και άδολη αγάπη που μας δίδαξαν οι παλιότεροι; Πού πήγε η ευαισθησία; Στις μέρες μας όλο και περισσότεροι συνηθίζουν να φοράνε μάσκες. Υποκρίνονται συναισθήματα που δεν τολμούν να νιώσουν στην πραγματικότητα για να μην πληγωθούν ,καταλήγοντας έτσι  με μαθηματική ακρίβεια να πληγώνουν τους άλλους.

Κάποτε ο Χριστός σταυρώθηκε για εμάς και αντί να πάρουμε ως παράδειγμα  την αγάπη Του για όλους τους ανθρώπους ακόμη και για αυτούς που Τον καταδίκασαν σε σταύρωση και όρισαν το τέλος Του, συνεχίζουμε να είμαστε άπληστοι, αχάριστοι, αχόρταγοι και εκδικητικοί.

Ίσως λοιπόν . λίγες ώρες πρίν γιορτάσουμε την Ανάσταση Του, έχει έρθει η ώρα να σκεφτούμε σε τί κόσμο ζούμε και αν μπορούμε να τον αλλάξουμε προς το καλύτερο έστω και λίγο, αλλάζοντας εμάς πρώτα απ'όλα. Ίσως έχει έρθει η ώρα να απολογηθούμε όχι σε κάποιον άλλο , αλλά στον ίδιο μας τον εαυτό. Κι αν ακόμη σε αυτή μας την αναζήτηση του εαυτού μας  τρομάξει κάποιος από εμάς, δεν πειράζει ..think positive γιατί ...τα καλύτερα θα έρθουν !

Καλό Πάσχα ...!

Είναι τελικά τα blogs "η δημοσιογραφία των εκβιαστών" ;

Με σκληρή κριτική αναφέρθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος, σχετικά με την δημοσιογραφία των blogs,  στο άρθρο του στην εφημερίδα Καθημερινή. Συγκεκριμένα, ο κύριος Πάγκαλος ζήτησε να ανοίξει διάλογος για ένα ζήτημα που όπως υποστηρίζει απειλεί τη δυνατότητα έκφρασης και τον χαρακτήρα της Δημοκρατίας μας.


Κι έρχομαι τώρα εγώ και σε ρωτάω κύριε Πάγκαλε αλλά και κάθε Πάγκαλε που έχεις τις ίδιες απόψεις μαζί του . Η Δημοκρατία , την οποία έχετε κάνει καραμέλα και την "πετάτε" ανούσια από εδώ κι από εκεί, δεν προασπίζεται εκτός των άλλων και την ελευθερία της έκφρασης; Ποιος σας είπε δηλαδή ότι ντε και καλά δυνατότητα στην έκφραση έχουν μόνο οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί; Θέλετε να σας θυμίσω ότι στην αρχαιότητα ο καθένας μπορούσε να γίνει ρήτορας και να εκφράσει την άποψη του για ένα μείζον θέμα της εποχής; Καλά δεν είπαμε κιόλας να βγούμε  όλοι στους δρόμους να πιάσουμε  από μία γωνία , ν'αρχίσουμε να μιλάμε και σταματημό να μην έχουμε, γιατί θα μας περάσουν και για τρελούς. Αλλά  αλοίμονο, ζούμε  στην Ελλάδα του 2011 και δεν μπορούμε να εκφράσουμε δημοσίως την γνώμη μας μέσω ενός άρθρου στο blog μας;

Κάτι άλλο που διάβασα στο άρθρο του στην Καθημερινή  και μου σηκωθήκαν τα μαλλιά κάγκελο είναι ότι η ανωνυμία, λέει,  των blogs τα μετέτρεψε στο απόλυτο σύμβολο του πιο ακραίου λαϊκισμού και της συνωμοσιολογίας. Ποιος σου είπε καλέ μου άνθρωπε ότι εγώ θέλω σε ότι γράφω να βάζω την επίσημη τζίφρα μου και να μην υπογράφω σαν "το ταπεινό χαμομηλάκι" ας πούμε; Υπάρχει κάποιος κανόνας ή νόμος που να μου το απαγορεύει; Ή επειδή υπογράφω ανώνυμα βοηθώ στην παγίωση της ρουφιανιάς; Αν θέλετε κύριοι να δείτε τι σημαίνει ρουφιανιά επισκεφθείτε την Βουλή και τους 300 της.

 Συνωμοσιολογία δεν υπάρχει, ούτε βέβαια κρύβονται κάποια συμφέροντα πίσω από τα blogs.  Το ότι είσαι blogger, δεν σημαίνει απαραίτητα  ότι με αυτά που γράφεις και λες, εκβιάζεις τον κόσμο ή την εκάστοτε κυβέρνηση. Είπαμε , αυτά τα φαίνομενα τα συναντάμε αλλού. Βέβαια δεν λέω,υπάρχουν και ορισμένες "φωτεινές εξαιρέσεις" οι οποίες στων βωμό των 15' δημοσιότητας είναι ικανές να θυσιάσουν τα πάντα. Αλλά μην μας λέτε κύριε Πάγκαλε ότι όλοι είμαστε το ίδιο! Το μόνο σίγουρο -και θα συμφωνήσω απόλυτα σε αυτό που είπε- είναι ότι "ο οποιοσδήποτε μπορεί ανώνυμα να γράφει ότι θέλει χωρίς να έχει καμία ευθύνη ούτε για αυτό που γράφει ούτε για τον τρόπο που το γράφει".

Τα blogs, είτε ανώνυμα είτε επώνυμα , είναι η "δημοσιογραφία των πολιτών" και όχι των εκβιαστών, των δοσίλογων και των ρουφιάνων. Εξάλλου,στα blogs υπάρχει πάντα η  αμφίδρομη σχέση πληροφόρησης-ενημέρωσης ανάμεσα στον blogger και τον αναγνώστη μέσω των σχολίων.Σε αντίθεση δυστυχώς με τα άλλα μέσα τα οποία θεωρούν όλους εμάς κούτσουρα και άβουλα όντα και μας "πέτανε" μία είδηση χωρίς να περιμένουν από κάπου απάντηση ...

Νεράιδες : αλήθεια ή ψέμμα ... ;

Οι νεράιδες θα ΄ ρθούν στα όνειρα σου, να σου τραγουδήσουν.Μην τους κάνεις κακό γιατί χωρίς παραμύθια τη ζωή μας θα αφήσουν....

Τελικά ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ότι δεν υπάρχουν νεράιδες;  Πιστεύω κανείς γιατί σε όποια γωνιά της γης και να ταξιδέψεις πάντα θα βρεθεί κάποιος να σου πει μια ιστορία απο τον μαγικό νεραιδόκοσμο...

«Οι νεράιδες είναι υπερφυσικά μικροσκοπικά πλάσματα
με ανθρώπινη μορφή που κατέχουν
την τέχνη της μαγείας και της γοητείας
και έχουν στην πλάτη τους φτερά εύθραυστα σαν της πεταλούδας.

Οι νεράιδες δεν θέλουν να γίνονται αντικείμενο προσοχής
και απεχθάνονται οποιαδήποτε επέμβαση στην ζωή τους κι αυτούς που
το κάνουν τους τιμωρούν.

Λατρεύουν την τάξη και την καθαριότητα.

Οι νεράιδες εμφανίζονται και κρύβονται μέσα σε μια λαμπερή αχλύ
που κατασκευάζουν με τις μαγικές τους δυνάμεις.

Πολλές φορές βοηθούν τους ανθρώπους,
εμφανίζονται ξαφνικά εμπρός τους και δίνουν λύσεις με τα μαγικά τους
σε διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Δεν είναι ορατές σε όλους τους ανθρώπους, λίγοι έχουν το χάρισμα να τις βλέπουν.
Συμφωνα με τις παραδόσεις μόνο οι σαββατογεννημένοι και οι “αλαφροΐσκιωτοι” μπορούν να τις αντιλαμβάνονται και να τις βλέπουν να χορεύουν...»

Οι νεράιδες δεν είναι αθάνατες αλλά μακρόβιες, γι’αυτό και πολλές παραδόσεις μιλάνε για φόνο ή θάνατό τους. Την ομορφιά και τα νιάτα τους όμως τα κρατάνε για όλη τους την ζωή. Στην Ελληνική επαρχεία και στα χωριά μας τις συναντάμε με διάφορα ονόματα όπως: Αγερικά, Αιθέριες, Καλομοίρες, Ξωνέρια, Καλούδες, Σειρήνες, Ανεμικές, Καλές Κυράδες, ακόμα και Ξωτικά.

Οι όμορφες Νεράιδες με μακριά μαλλιά και λευκά φορέματα είναι οι καλές, αν και μπορούν να γίνουν επικίνδυνες όταν μπλεχτείς στην ζωή τους. Αυτές ζουν δίπλα από πηγές και λίμνες κι όταν σουρουπώνει ακούς τις φωνές και τα γέλια τους. Αντίθετα, οι άσχημες και μαυροντυμένες είναι πάντα κακές και ζούν σε σκοτεινά και χωρίς ήλιο μέρη, σε σπήλαια και σε βαθιές χαράδρες των βουνών. Οι Νεράιδες μιλούν και επικοινωνούν στη δική τους γλώσσα, που η ελληνική παράδοση ονόμασε «γεραγιδίστικα».

Αν πιστεύω στις Νεράιδες; Δύσκολη ερώτηση. Η καθημερινότητα μας έχει αποδείξει ότι αν πεις ότι έχεις δει νεράιδες ή εξωγήινους ή ότιδήποτε άλλο σου βγάζουν το παρατσούκλι τρελάρα, νεραιδοπαρμένο, ψυχοπαθή και όλα τα συναφή επίθετα. Δεν ξέρω αν πιστεύω σε αυτές αλλά σίγουρα υπάρχουν...

Τώρα τη μορφή που λαμβάνει η καθεμία τους είναι δύσκολο να την καθορίσεις, να τη βάλεις σε πλαίσια, να την τυποποιήσεις, να την περιορίσεις.

Στο επιστέγασμα της ζωής μας οφείλουμε να δούμε την αλήθεια και κάνοντας τον επίλογο μας θα πρέπει να κρίνουμε τον εαυτό μας όχι αυστηρά και απόλυτα αλλά ως πρέπει.
Κοιτώντας στο παρελθόν θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Υπήρξαν νεράιδες στη ζωή μου;
Αν απαντήσουμε ναι, θα πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι. Να τις θυμηθούμε και να ταξιδέψουμε σε εκείνες τις μαγικές εικόνες. Αν απαντήσουμε όχι, τότε θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι στερήσαμε τον εαυτό μας από το να ζήσει τα όνειρα του.

Υπάρχουν, αρκεί να τις βλέπεις...
Τις γνωρίζεις και τις λατρεύεις αρκεί να το θέλουν και να το θέλεις.
Ψάξτε τις λοιπόν. Κι αν δεν τις βρείτε , τότε εσείς θα ευθύνεστε  γιατί με τη μονοδιάστατη λογική σας τις απομακρύνατε....