Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Μαγειρική τέχνη ... η ανωτέρα των τεχνών ...

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για την μαγειρική από πολλούς τοποθετώντας την στον χώρο των τεχνών. Ο χαρακτηρισμός "τέχνη" που προσδίδεται στην μεγειρική μπορεί να θεωρείται υπερβολικός , αλλά όχι μόνο δεν είναι αλλά ίσως είναι και ένας χαρακτηρισμός ο οποίος δεν μπορεί να δώσει όλο το μεγαλείο της και να εκφράσει την σχέση της με τον άνθρωπο. Αν υποθέσουμε ότι οι λεγόμενες "Καλές Τέχνες" ασχολούνται με το "Ωραίο" , θα πρέπει να δώσουμε τον ορισμό του ωραίου. Ένας πρόχειρος ορισμός είναι : "Ωραίο είναι αυτό που όταν το νιώσουμε με μία από τις πέντε ή και τις πέντε αισθήσεις μας, αλλάζει την διάθεση μας θετικά".

Οι μοναδικές περιπτώσεις που γνωρίζω ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί και τις πέντε αισθήσεις μαζί είναι στον ερωτικό σύντροφο και στο φαγητό. Μόνο στην μαγειρική τέχνη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις αισθήσεις για να νιώσουμε το ωραίο.

Πρώτη από όλες τις αισθήσεις χρησιμοποιούμε την όραση και την αφή για να διαλέξουμε καλές πρώτες ύλες για το φαγητό. Για παράδειγμα όταν πρόκειται να μαγειρέψουμε ψάρι πρέπει να προσέχουμε το ψάρι να μην είναι μαλακό στην αφή και τα βράγχια να έχουν ζωηρό κόκκινο χρώμα. Την στιγμή που μαγειρεύουμε μπορούμε να αισθανθούμε με την ακοή τον ήχο που κάνει το σοτάρισμα , το σβήσιμο , το βράσιμο κτλ. έναν ήχο που αμέσως δίνει το έναυσμα σε μία άλλη αίσθηση, την όσφρηση. Με την όσφρηση νιώθουμε τα αρώματα που αναδύονται από το φαγητό. Τέλος με την γεύση, που είναι η κορωνίδα των αισθήσεων, νιώθουμε το αποτέλεσμα για το οποίο είναι υπεύθυνες όλες οι προηγούμενες αισθήσεις.

Όπως προείπα , οι πέντε αισθήσεις μαζί χρησιμοποιούνται μόνο στον ερωτικό σύντροφο. Δεν είναι υπερβολή λοιπόν να πω ότι η σχέση του ανθρώπου με την μαγειρική και  το φαγητό είναι ερωτική. Επίσης , υπάρχει και σχέση αναγκαιότητας με το φαγητό. Δηλαδή το φαγητό είναι απαραίτητο για την επιβίωση του, κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία άλλη τέχνη.

Οι άλλες τέχνες είναι πολύ πρόσφατες στην ιστορία του ανθρώπου. Το φαγητό το έχουμε ανάγκη απ΄ την μέρα που γεννιόμαστε ενώ τα παράγωγα των άλλων τεχνών μπαίνουν αργότερα στην ζωή μας. Αν είχαμε και με τις άλλες τέχνες την ίδια σχέση αναγκαιότητας δηλαδή αν ο άνθρωπος έπρεπε  κάθε μέρα να ζωγραφίζει ή να ακούει μουσική , τότε οι τέχνες θα είχαν φτάσει σε ύψιστο στάδιο τελειότητας και ιστορικοί καλλιτέχνες όπως π.χ. ο Μπετόβεν θα είχαν μείνει στην αφάνεια.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της μαγειρικής τέχνης είναι ο πλουραλισμός που την χαρακτηρίζει. Η πληθώρα υλικών και ο τρόπος που χρησιμοποιούνται είναι διαφορετικές από χώρα σε χώρα και από σπίτι σε σπίτι. Δίνεται η δυνατότητα στον καθένα να κάνει ότι θέλει. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Είναι λάθος αυτό που ακούω και ρωτάνε πολλοί "πάει αυτό το υλικό με το άλλο;" Σ' αυτό έχει βοηθήσει και η επιστήμη που έχει καταρρίψει μύθους όπως αυτό που έλεγαν κάποτε ότι τα τυροκομικά δεν πάνε με τα θαλασσινά.

Η μεγάλη σημάσία που είχε ανέκαθεν το φαγητό για τον άνθρωπο φαίνεται και από το ότι το φαγητό έχει περίοπτη θέση στην ζωή του. Γιορτάζουμε την γέννηση , την βάπτιση , τον γάμο κάνοντας μεγάλα δείπνα ή γεύματα στα οποία προσκαλούμε αγαπημένα πρόσωπα. Ακόμα και όταν πεθαίνει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο διοργανώνεται γεύμα στη μνήμη του. Επίσης μεγάλες συμφωνίες κλείνονται σε δείπνα εργασίας.

Ίσως επειδή έχουμε καθημερινή επαφή με την μαγειρική και το φαγητό και ίσως επειδή λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με το μαγείρεμα (κάποιες φορές μας φαίνεται και αγγαρεία) δεν έχουμε δώσει την δέουσα σημασία στην μοναδική ολοκληρωμένη τέχνη. Αφήστε λοιπόν την φαντασία και δώστε λίγο από τον χρόνο σας. Να είστε σίγουροι ότι μόνο κερδισμένοι θα βγείτε από την εμπειρία αυτή ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου